به گزارش پایگاه اطلاع رسانی ارس رسا ؛ مدیر عامل شرکت ملی کشت و صنعت و دامپروری پارس گفت: یکی از مهمترین و تاثیر گذارارترین اقداماتی که شرکت ملی پارس از زمان تاسیس تاکنون انجام داده است، تغیر وضعیت کارگران از شیوه قرارداد پیمانی به تعاونی بوده است که حرکتی بی سابقه در منطقه و استان و تاریخ شرکت تلقی می گردد.

محمدزاده در ادامه با بیان اینکه انگیزه و ثبات شغلی لازم در شیوه قرارادادهای قبلی از کارگران سلب شده بود،افزود: به سبب اینکه در سنوات گذشته گارگران نه امنیت شغلی و نه انگیزه لازم برای کار کردن داشتند ،به طبع راندمان کاری شرکت نیز بسیار پایین بود همانگونه که دستمزد و مزایای ناچیزی نصیب کارگر می شد.

او با بیان اینکه تبدیل وضعیت کارگران از پیمانکاری به تعاونی یک حرکت رو به جلو و اقدامی متفکرانه بود، تاکید کرد:کارگر یا کارمندی که معلوم نیست فردا یا شش ماه دیگر به کارش ادامه می دهد یا خیر، هیچ خلاقیت و نوآوری از خود نشان نمی دهد و این کار زمینه لازم برای رسیدن به بازدهی لازم را از کارگر سلب می کند.

مدیر عامل شرکت ملی پارس خاطر نشان کرد: داشتن شغل مناسب و امنیت شغلی،لازم و ملزوم و مکمل یکدیگر هستند و عدم اطمینان از ثبات شغلی خلاف وجود امنیت شغلی و اصول حاکم بر استخدام است چرا که شغل افراد باید از تعرض مصون بماند.

محمدزاده تعدیل و تبدیل وضعیت کارگران را تنها راه پایان بخشیدن به تبعیض و ناعدالتی و استیفای حقوق کارگران و کارکنان دانست و افزود: تشکیل تعاونی کارگران یکی از بهترین شیوه های تبدیل وضعیت کارگران است و کارگر علاوه بر اینکه بدون واسطه حقوق و مزایای خود را بطور کامل دریافت می کند از مزایای تعاونی نیز می تواند بهره مند شود.

وی تبدیل وضعیت کارگران را یکی از راههای کاهش فاصله طبقاتی در روابط کارگر و کارفرما دانست و اظهار داشت: پس از تعدیل وضعیت کارکنان راندمان کاری و آمار تولید نیز در مقایسه با ادوار پیمانکاری افزایش چشمگیر داشته است که ناشی از تقویت روحیه در بین آحاد کارگران و تزریق انگیزه مضاعف و از همه مهمتر بالا رفتن امنیت شغلی پرسنل و رفع دغدغه های پرسنل می باشد.

مدیر عامل شرکت ملی پارس تصریح کرد: تعهد و احساس مسئولیت و همزاد پنداری نزد مدیران یکی از دلایل تبدیل وضعیت کارگران بود و علیرغم اینکه انرژی مضاعفی در این فرایند بکار رفت اما با توجه به مزایای این شیوه و استیفای حق و مزایای پرسنل مطابق قانون کار و افزایش راندمان کاری و میزان تولید که مزیتی دو سویه برای پرسنل و سازمان به همراه داشت ، به سرانجام رسید که میتواند الگویی برای دیگر مجموعه ها و واحدهای تولیدی و صنعتی در کشور باشد و کارگر را از انحصار پیمانکاران برهاند.