به گزارش ارس رسا ، انتخاب ریاست جمهوری دوازدهم در حالی اذهان همه ی ایرانیان را به خود مشغول ساخته، که اقتصاد کشور پاشنه آشیل دولت روحانی شده است.
روحانی اقتصاد فشل و از هم گسیخته ای را از احمدی نژاد تحویل گرفت و وعده داد در عرض صد روز امورات را سامان دهد و چنان رونق اقتصادی ایجاد کند که حداقل پایان سال چهارم کسی به یارانه چهل و پنج هزار تومانی نیازی نداشته باشد.

اما پرداختن و مشغول شدن بیش از حد به برجام، روحانی را از ظرفیت داخلی غافل ساخت.
و امروز روحانی که با آرای لب مرزی ۵۰ درصدی موفق به کسب صندلی ریاست جمهوری شده بود حداقل بیست درصد از آرای خود را از دست داده و نظر سنجی های معتبر ۷۰ درصد اعلام داشته اند که به هیچ وجه روحانی رای نخواهند داد.

اما روی دیگر سکه ، جناح رقیب روحانی است که سرمست از این ریزش محبوبیت روحانی،صدای جشن پیروزی زودهنگام آنها به گوش میرسد.
ولی این پیروزی الزاماتی دارد که ظاهرا فراهم نیست.

اولین الزام پیروزی در مقابل روحانی، معرفی کاندیدای واقعا مردمی با کارنامه سفید است.
کاندیدایی که حرف دل مردم بزند و واقعا از جنس عموم مردم باشد.
کاندیدایی که در مناصب مختلف از سفره انقلاب ارتزاق کرده و در مقابل مفسدین اقتصادی و سیاسی دم بر نیاورده و در زمان یکه سواری احمدی نژاد سکوت اختیار کرده بود نمیتواند کاندیدایی باشد که آرای ریزشی روحانی را به خود جذب نماید.

دومین الزام برای پیروزی در مقابل روحانی، مشارکت حداکثری مردم است.

اگر طیف رقیب روحانی ، نتواند کاندیدایی مطلوب معرفی نماید و به کاندیداهای مستقل و غیر وابسته به دو جناح اصولگرا و اصلاح طلب صلاحیت داده نشود، مشارکت مردمی به حداقل ممکن خواهد رسید و آرای ثابت روحانی بر آرای ثابت اصولگرایان غلبه خواهد کرد.

کاندیدای مردمی و از جنس مردم ، غیر وابسته به رمال و جن گیر، میتواند آرایش سیاسی صحنه انتخابات را بر هم بزند.

آیا این اتفاق خواهد افتاد؟؟؟

محمدصادق اصغری؛روزنامه نگار