منطقه سرمایه پذیر،مدیران سرمایه گریز

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی ارس رسا ؛سرمایه گذاری از موضوعات مهمی است که به معنای عام خود می تواند سرچشمه همه تحولات اقتصادی واجتماعی جامعه باشد و در مباحث توسعه گفته می شود سرمایه گذاری مستمرلازمه رشد و توسعه هر اقتصاد پویا است.

واقعیت ها نشان می دهند که آنطور که شایسته است در مسیر سند چشم انداز حرکت نمی کنیم و یکی از علل اصلی آن هم وجود موانع متعدد بر سر راه تولید و سرمایه گذاری است که موضوع بحث ما است.

طبیعی است برای رشد و اعتلای هر پدیده ای ابتدا باید بستر مناسب و پیش نیازهای آن فراهم شود. در مورد سرمایه گذاری هم همینطور است. ما اگر بخواهیم سرمایه گذاری کافی برای رشد و توسعه کشور صورت بگیرد باید فضای مناسب برای آن ایجاد کنیم.

بخشی از این نارسایی ناشی از کم تجربگی برخی دیگر به غفلت هایی بازمی گردد که به انحای مختلف ظهور و بروز پیدا کرده و همین نقیصه ها به نوعی ریسک سرمایه گذاری را در منطقه بالا برده است.

با تمام تلاش ها و کوشش هایی که استاندار اردبیل،مدیران کل و فرمانداران به انحاری مختلف برای جذب سرمایه گذار با استفاده از ابزارهای رسانه ای و تریبون های مختلف در راستای توسعه استان و صنعتی سازی و ایجاد صنایع تبدیلی و تکمیلی انجام می دهند،در برابر سد سدیدی به نام اداره کل شهرک های صنعتی مواجه شده و همه تلاش ها و نقشه های ستاد تسهیل و رفع موانع تولید و جلسات و بازدیدهای شبانه روزی استاندار کوشا و تلاشگر و فرمانداران و مدیران کل و معاونان و سرمایه گذاران  در جهت سرمایه گذاری و توسعه همه جانبه استان نقش بر آب می شود.

در حالی که غالب نخبگان و فرهیختگان و خواص و عوام و تحلیلگران و کارشناسان از توسعه نامتوازن در کشور ابراز نارضایتی و تحقق وعده های رئیس جمهور و وزرا و روسای سازمانها و … درراستای استقرار صنایع در استان و شهرستانهای مستعد و دارای ظرفیت های سرمایه گذاری از جمله شهرستان پارس آباد و مشکین شهر و بیله سوار و اصلاندوز و … شاکی بوده و انگشت اتهام گرفته اند،مجموعه ای تحت عنوان شهرک های صنعتی استعداد ذاتی در تاراندن سرمایه گذاران داشته هیچگونه اعتقادی به سرمایه گذاری و استقرار صنایع ندارند و تمام برنامه های مسئولان استان در این حوزه را وتو می کنند.

ناحیه صنعتی که بر اساس ماهیت و تعریف ماهوی باید بعنوان متولی و حامی سرمایه گذاران و تولیدکنندگان ایفای نقش نمایند، بعنوان تنهاترین مرجع ضد سرمایه گذاری و صنایع تبدیلی و تکمیلی و تولیدی دمار از روزگار سرمایه گذاران و تولیدکنندگان که میلیاردها تومان پول را جهت تولید و توسعه منطقه در ناحیه صنعتی هزینه کرده اند،درآورده است.

در واقع سرمایه گذار و تولیدکننده ای نیست که از آنان در خصوص حمایت های ناحیه صنعتی سوال شود و سرمایه گذار محترم از برخوردهای زشت و زننده رئیس و مرئوس و کارکنان شهرک های صنعتی ناله و نفرین نکرده یا رفتاری مصداق هویج و چماق با آنان نداشته باشند.

فی الواقع در دریای مشکلات و موانع پیش روی تولید و صنایع و جذب سرمایه گذار ما همچنان اندر خم یک کوچه ایم و اگر دیگر مناطق کشور از بحث های پیچیده بر سر راه تولید و سرمایه گذاری و صنایع سنگین و سبک بحث و تبادل نظر می کنند،مشکل ما قحط الرجالی و سوء مدیریت و کارشکنی مدیران و بی تعهد بودن آنان در برابر سرمایه گذاران است یعنی دقیقا نقطه مقابل دیگر مناطق توسعه یافته و صنعتی.

اگر می بینید اشخاص زیادی با اعتماد به نفس و اراده قوی  برای سرمایه گذاری به شهرستان پارس آباد مراجعه کرده و بعد از چند ماه و حتی سالها دوندگی در گیر و دار بروکراسی زاید اداری خسته و درمانده، منصرف شده،عطای سرمایه گذاری و تولید در پارس آباد را به لقایش بخشیده یا به اصطلاح دم خود را روی کول خود گذاشته و سر از دیگر شهرستانهای استان یا مناطق همجوار در آورده ،بدلیل چالش های واهی و موانع تعمدی دستگاههای دولتی خصوصا شهرک های صنعتی به مانند ، ضعف و ناکارآمدی ، عدم تامین زیرساخت های فیزیکی ، عدم استقبال از سرمایه گذار و بی ثباتی در وعده های تامین امکانات برای سرمایه گذاران و اطاله مدت زمان صدور پروانه تولید و تامین زیرساخت ها و … می باشد.

این در حالی است که  تمامی دستگاههای دولتی یا به اصطلاح متولی تولید کنندگان هزینه کلیه خدمات ارائه شده به سرمایه گذاران را از همان ابتدا اخذ می کنند بدون اینکه خدماتی در قبال آن ارائه نمایند این را به ضرس قاطع تمامی تولیدکنندگان و سرمایه گذاران به نوعی در اعتراضات و گلایه هایشان به سمع و نظر مسئولین و خبرنگاران رسانده اند.

در حالی که چندین بار استاندار و فرماندار و دیگر دستگاههای متولی برای راه اندازی و گشایش مشکلات و رفع موانع تولیدکنندگان در ناحیه صنعتی توصیه اکید داشته و بارها بازدید کرده و دستور صادر کرده اند،اما علیرغم تمامی این بحث ها همچنان برای تامین زیرساخت ها و نیازهای اولیه که باید قبل از ایجاد ناحیه صنعتی این زیرساخت ها فراهم شود،مانع تراشی می کنند و جالب اینجاست که به هیچ مرجعی هم پاسخگو نیستند.

در شرایطی که بیشتر مناطق کشور به دلیل عدم برخورداری از ظرفیت ها و پتانسیل های حوزه سرمایه گذاری و استقرار صنایع تبدیلی و تکمیلی از جذب سرمایه گذار  عاجز بوده و علیرغم اعطای تسهیلات و مشوق های لازم و حذف بروکراسی اداری و…  قادر به توجیه سرمایه گذار جهت ایجاد سرمایه گذاری در مناطق خود نیستند و به اصطلاح سرمایه گذار را در هوا شکار می کنند و قربون صدقه میروند منطقه مغان خاصه شهرستان پارس آباد با وجود داشتن ظرفیت های بی نظیر و استعدادهای بالقوه در حوزه وسیع برای ایجاد و جذب سرمایه گذاری های کلان  خصوصا در بخش کشاورزی و تولیدات محصولات گلخانه ای، باغی و دامی کمترین دستاوردی کسب نکرده است.

در واقع عمده دلایل عدم جدب سرمایه گذار در این منطقه بکر و مستعد سوء مدیریت از سوی متولیان دستگاهها خصوصا شهرک ها و نواحی صنعتی است که قادر به تامین زیرساخت های لازم نیستند یا به طور شفاف اعتقادی به سرمایه گذاری در این منطقه ندارند.

سرمایه گذارانی که بعد از اقدام به سرمایه گذاری یا بطور کلی از تصمیم خود منصرف شده  یا عمر مبارکشان بدلیل اطاله مدت زمان اخذ پروانه یا مجوز در بروکراسی زاید اداری و مانع تراشی مدیران کل و روسای ادارات کفاف نداده یا به ناچار در مناطق همجوار و دیگر نقاط استان اقدام به سرمایه گذاری کرده اند،از دلایل مبرهن و آشکار عدم توفیق در تبدیل این منطقه به یکی از قطب های صنعتی بوده است. در نهایت دود ناشی از این سهل انگاری و سوء مدیریت نیز به چشم لشکر بیکاران تحصیل کرده و کشاورزان رفته است  چرا که عامل اصلی خام فروشی کشاورزان عدم استقرار صنایع تبدیلی و تکمیلی و در نهایت عامل بیکاری جوانان نیز همین امر شده است.

بسیاری از مردم و خواص و عوام و متخصصان و تحلیلگران و کارشناسان تا پیش از این معتقد بودند در جذب سرمایه گذار عاجز بوده یا سرمایه گذار از از این منطقه استقبال نمی کند، اما اکنون به وضوح دریافته ایم که یکی از علل اصلی و مانع سرسخت این فرایند و عدم توفیق در استقرار صنایع تبدیلی و تکمیلی و جذب سرمایه گذار خود مدیران هستند که به انحای مختلف،تاراندن سرمایه گذار را در دستور کار دارند و اصولا ازدیاد صنایع و کارخانجات و تولیدی ها را مانعی در خوشگذرانی خود می دانند چرا که در غیر اینصورت بالاجبار باید شب و روز به سوالات و مشکلات و موانع جامعه هدف خود پاسخگو باشند و مدام راه حل ها و راهکارهای جدیدی برای خروج از مشکلات پیدا کنند که متاسفانه این علم  و توانمندی و تجربه برخوردار نیستند،لذا بهترین روش تاراندن سرمایه گذار ، فراری دادن آنان و مانع تراشی و شکست پروژه سرمایه گذاری در منطقه است که تاکنون به راحتی از عهده این ماموریت و ایده خود برآمده اند.

رضا امیرپور