زمانی دل آزردگی من بیشتر می شود که کسی بخواهد به شعور من اهانت کند ، این عمل او بیشتر از دروغی که می گوید ، مرا می رنجاند .
چه می توان گفت به کسی که در این سخن و نوشته، حداقل بهره ای از اسم خود هم نبرده است ، نه صادقانه سخن گفته است و نه کلامی زیبا بر زبان آورده است. اسمی بی مسما از صداقت و کلامی زیبا گشته است . اما آیا تو،
هیچ اسمی بی مسما دیده ای ؟
یا ز گاف و لام گل ، گل چیده ای ؟
یک شان آکادمیک را تا بدین حد تنزل دادن و عملگی سیاسی پیشه کردن و همه چیز را فدای سیاست کردن و این اندازه گرفتار پارادوکس کلامی شدن ،نوبری است که در هیچ خم رنگرزی، بوی روشنگری و شوکت آکادمیک بخود نمی گیرد ، از شنیدن خبر فیشهای نجومی حقوق ، افکار عمومی سر گیجه گرفته است و به خداوندی خدا روح شهید با عظمت این ماه از آن آزرده است، آن وقت ایشان آسمانی را به زمین می بافد که ریشه زمانی این فیش حقوق در کجاست ؟ از کی اینگونه است ؟ و……
اینگونه بوده است که بوده ، تو چرا اجازه داده ای سه سال ادامه پیدا کند و برخی سر در آخور بیت المال پهلوهای خود را فربه کنند ؟ چرا برخی را از بیت المال خوری بولهوسانه منع نکرده ای و مهلت بیشتر داده ای ؟گیرم که از قبل بوده است چرا اصلاح نکرده ای ؟ و صدها سئوال دیگر که هر کدام مقاله ای و مقوله ای مفصل است و حال و روز روزه داری من اصلا فرصت بسط و بحث آن نمی دهد
چگونه کلام آن شهید با عظمت این ماه را باز نگویم ؟ که فرمود
شتران گرسنه ای از زمستانی رهیده اند و بولهوسانه و پر اشتیاق به سبزی نو بهاری رسیده اند آنوقت می بینی که چگونه با هوس هرچه تمام ریشه و سبزی را یکجا بلعیده اند ، برخی بسان آن به بیت المال هجوم آورده اند.این سخن آن فرمانروای ملک حکمت و سخن است که از آن هفت گنبد افلاک پر صداست آنوقت کوته نظری چو من و آن صاحب قلم اسیر در دام سیاست ببین که سخن ، مختصر گرفت .
واقعا حال آدمی گرفته می شود وقتی که می بیند قلم بدستی ، بجای اینکه قلم خود را در کنار مردم قرار دهد چنین توجیه گر هر عمل و عکس العملی بر خلاف منافع مردمی می شود که با هزاران مشکل بیکاری و فقر و فلاکت دست به گریبان است .
بگذار به هذیان من طفلانه بخندند .بگذار صاحبان چنین قلم و توجیهاتی با ربنایی همسفره برخی در افطارهایی دلپذیر باشند ،
تقبل الله
بنا نداشتم در رمضان چیزی بنویسم عهدی بشکستم اما همان بهتر که دوباره خاموشی در پیش گیرم
و چون ، بخواهم از غمت آهی کنم
چون، علی سر را فرو چاهی کنم

arasrasa.ir