به گزارش پایگاه اطلاع رسانی ارس رسا ؛ بالاخره پس از ۳۵ سال یک مدیر بومی بر کرسی مدیرعاملی شرکت ملی کشت و صنعت و دامپروری پارس جلوس کرد تا یخ ۳۵ سال انتظار و لابی‌گری و اختلاف بر سر انتخاب مدیریت بومی یا غیربومی بودن در این شرکت آب شود.
بر سر این مبحث که مدیر بومی بهتر است یا غیر بومی وارد نمیشویم چرا که در هر دو مبحث مزایا و معایبی وجود دارد که انتخاب از هر دو نوع را با تشکیک مواجه می کند اما تنها به تشریح دو مورد از مزایای مدیریت بومی که بسیار مهم و حیاتی بوده و از علل موفقیت هر مجموعه و سازمان و ارگانی است اکتفا می کنیم تا دلایل موجه این انتخاب بجا را تا حدودی توجیه کرده باشیم. یکی از این مزایای مدیریت بومی،داشتن تعصب و عرق خاص مدیران بومی به مجموعه های تحت امر است که خود یکی از شاخص های اصلی انتخاب صحیح در علم مدیریت است تعصب داشتن و ارق به مجموعه در هر شرایطی و در هر کاری از جمله علم مدیریت خود بیانگر پیمودن نیمی از مسیر موفقیت است و دیگری اشرافیت و سیطره مدیران بومی بر پرسنل عوامل و مدیران و کارکنان شرکت و کل مجموعه شرکت و حتی سیاست ها و موانع و مشکلات آن می باشد که با توجه به مسئولیت های مختلف مدیرعامل منتخب در حیطه مرتبط در طول سالیان متمادی و پیگیری اخبار و رویدادهای این شرکت قابل وثوق است.

در اینکه وجود تجربه و تخصص در علم مدیریت از ابتدایی ترین موارد انتخاب یک مدیر مجموعه می باشد نظر به بیش از ۲۵ سال تخصص، تجربه و حضور موفق مدیریت منتخب شرکت ملی پارس در مدیریت های مشابه و موازی و حتی همتراز ما را بر این واقعیت وا میدارد که اذعان نماییم در این خصوص نیز مدیریت منتخب مشمول یکی از مهمترین شاخص های مدیریتی در این شرکت بوده و تمامی این موارد را شامل و کامل می نمایاند.
شاید به جرات بتوان گفت: یکی از معضلات انتخاب مدیران بر مجموعه های مختلف لابی گری ها و تعصبات شخصی، قومی قبیله ای و حتی سازمانی است که در اینگونه موارد منافع و آینده هلدینگ هایی با مشخصه های اینچنینی را دچار تزلزل می نماید اما باید توجه داشته باشیم که برای رسیدن و نیل به اهداف عالیه انتخاب مدیر در خور شایسته برای هر مجموعه ای از اولویت های این فرایند است که راه را برای رسیدن به اهدافی آرمانی هموار می نماید.
شاید برای آنان که از دور نظاره گر هستند و چندان با کمیت و کیفیت این گونه شرکت ها آشنایی نداشته و دخل و تصرفی در سود و زیان آن دارند چندان قابل اهمیت یا درک و فهم نباشد اما برای کسانی که بومی این منطقه هستند و سرنوشت این چنین هلدینگ هایی با زندگی و سود و زیان آنان گره خورده یا جزو کارکنان و پرسنل شرکت و خانواده و اقوام و آشنایان بوده و یا به صورت مستقیم و یا غیر مستقیم از آن روزی می برند و یا حتی جزو سهامداران شرکت هستند ، سرنوشت آن برایشان مهم و غیرقابل کتمان است بسان واکنش هایی که در زمان تغییرات مدیریتی در این حوزه از الفاظی همچون فرشته و دیو و یا حتی حساسیت هایی در سطوح بالاتر همچون منتخب حوزه و بحث های داغ مجازی و شبکه های اجتماعی که از آن در عزل و نصب بهره می برند هرچند از دیدگاه راقم سطور بکارگیری اینگونه الفاظ و القاب در فضاهایی رسمی و عمومی غیر قابل درک و توجیه است اما در هر صورت بیانگر این این واقعیت است که سرنوشت اینگونه شرکت های بومی و منطقه ای که با سفره مردم در ارتباط است چقدر برای بومیان و منطقه چقدر دارای اهمیت و حساسیت است. لذا انتخاب ، انتصاب،بکارگیری و یا هر عنوان دیگری در عزل و نصب مدیران در این شرکت بسیار حائز اهمیت و دارای حاشیه ها و حتی عواقب اجتماعی و سیاسی جبران ناپذیری است که می تواند در آینده گریبان گیر این شرکت و مدیرانش باشد‌. از این رو در شرایط حداقلی می بایست در انتخاب مدیران عامل برای شرکتهایی همچون ملی پارس و کشت و صنعت مغان حداقل در شهرستان پارس آباد و استان اردبیل که با حساسیت‌ها و افت و خیزهایی همراه است که تواند منطقه را دچار نوسانات اقتصادی منفی یا دگرگونی مثبت و یا حتی تزلزل نماید، توجه داشته باشیم.
به اعتقاد راقم سطور اکنون که بعد از ۳۵ سال یخ انتصاب مدیران از جنس بومی در شرکت ملی پارس آب شده است باید این رویداد قابل تامل را به فال نیک گرفت و چنانچه خواستار پیشرفت و توسعه و موفقیت در این شرکت هستیم باید بپذیریم و بر خود بقبولانیم که از هرگونه دخالت و اظهار نظر و دخل و تصرف خصوصا در حوزه مدیریتی که سبب تشدید وضعیت و تشویش موقعیت آن می شود، پرهیز کرده و با صبر و شکیبایی خود کمک نماییم تا دست اندرکاران و مدیران شرکت در این حوزه در کمال آرامش تصمیم گیری و ارائه عملکرد نمایند.

تشتت، درگیری، ایجاد اختلاف و اظهار نظرهای شخصی با اهداف شخصی و مغرضانه بدون شک شرکت را در مسیر پسرفت و ورشکستگی قرار خواهد داد.اگر چه این روند شاید برای آنهایی که نگاهی مخرب به شرکت و اهداف آن دارند، رضایت بخش و بر وفق مراد باشد اما قطعا برای مردم ، پرسنل و دولت و سهامداران نتیجه ای غیرقابل قبول خواهد بود لذا باید کوشید تا با پرهیز از تشویش اذهان عمومی نسبت به هرگونه تغییر و تحولات در این شرکت با صحه صدر و شکیبایی اظهار نظر کرده و با کمک و مشاورات صحیح و دقیق در راهبرد توسعه شرکت سهیم باشیم.
مشروط بر اینکه تصمیم سازان مدیران، مسئولان و دست اندرکاران محلی ، منطقه ای و استانی نیز در این راه باید یار و یاور مدیر عامل بوده و از تصمیمات صحیح مدیرعامل حمایت کرده و به خاطر مسائل و موضوعات شخصی،گروهی جناحی چوب لای چرخ اهداف و سیاست های توسعه ای شرکت نگذارند صرف اینکه چون مدیرعامل یکی از اقوام و نزدیکان و دوستان و یا آشنایان آنان را استخدام نکرده و یا امتیازی نداده، به شکلی تا کنند و جوری بر وی بتازند که تا پایان مدیریتش در این سمت سکندری راه برود و قادر به برخاستن و راست کردن قامت خود و شرکت نباشد.

در کل تمام این راهبردها و سیاست ها و ترسیم نقشه راه امکان پذیر نیست جز با سیاست ها و خط مشی دقیق و صحیحی که مدیر عامل در این شرکت پیاده می کند چرا که تصمیم‌گیرنده و تصمیم سازنده اصلی و نهایی مدیرعامل بوده و حرف اول و آخر در شرکت از سوی وی زده شده و عملکرد شرکت چه خوب و چه بد به نام او نوشته خواهد شد و مسئولیت تمامی مسائل بر دوش مدیر عامل خواهد بود.

رضا امیرپور / روزنامه نگار