18:11:01 - دوشنبه 18 آوریل 2022
منطقه آزاد اردبیل ابزاری برای دادوستد سیاسیون
مروری بر تئوری تناقضات تحمیلی از سوی مرکزگرایان بر شهرستان پارس آباد که منجر به محرومیت شهرستان پارس آباد از الحاق به منطقه آزاد تجاری صنعتی ارس و بلاتکلیفی در ایجاد منطقه آزاد جدید شده است، بیانگر این است که الحاق به منطقه آزاد ارس امتیازاتی از جمله بازگشایی گمرک اصلاندوز یا تبدیل آن به بارانداز ریلی ، صادرات محصولات کشاورزی در محدوده منطقه آزاد با معافیت های گمرکی،تجارت در زمینه دیگر کالاهای صنعتی و مهمتر از همه گشایشی جدید به سوی استان آذربایجان شرقی و رهایی از بن بست اردبیل که کمترین دستاوردهای این رویداد منطقه ای میتوانست باشد.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی ارس رسا ؛ بر اساس تعارف و نظر کارشناسان و متخصصان منطقه آزاد تجاری دارای مزایا و معایبی هستند که کار کردن در این مناطق را دستخوش تحولات و افت و خیر می نمایاند.
تا همین چند سال پیش ایجاد منطقه آزاد تجاری صنعتی برای اردبیل یک رویای کاذب هم نبود، شاخک های آنان درست از زمانی حساسیت نشان داد، که شهرستان پارس آباد برای الحاق به منطقه آزاد تجاری صنعتی ارس گام برداشت و فکر و خیال اردبیلی ها دچار تشویش شد. از آنجایی که مرکز نشینان همواره دچار توهمات تفکر غالب هستند دوست ندارند تا از لحاظ توسعه شهرستان های حوزه استحفاظیه آنها پیشرفت کند از این سبب افراطی های تمرکزگرا در اردبیل به این فکر افتادند تا شهرستان پارس آباد را به هر طریقی که شده از مسیر توسعه بازدارند.
این موضوع درست از زمانی مشهود شد که اردبیل بعنوان استان تازه تاسیس از سوی وزارت کشور اعلام شد و آنها تمام موفقیت های دنیا را نه در توسعه متوازن بلکه تمرکز گرایی و توسعه مرکز استان می دانستند.
بدین سان آینده شهرستان پارس آباد و دیگر شهرستان های حوزه استحفاظیه این استان ، مصداق مستعمره ای شد که به خیال شان در گذشته از سوی مرکز استان《 آ.ش》 مورد ظلم و ناعدالتی واقع شده بودند و آن را دستاویزی برای جبران مافات و خالی کردن عقده های چندین ساله دیدند. علی ایحال این بهترین بهانه برای استعمار شهرستان های تحت تابعه مرکز استان شد تا حقارت و سرکوفتگی توام با کینه توزی را بر مستعمرات زیر دست خود به منصه ظهور بگذارند.

پس از آنکه شهرستان پارس آباد به یکباره و دور از چشم مرکزنشینان افراطی و سودجو به منطقه آزاد تجاری صنعتی ارس الحاق شد خواب دلالان منطقه آزاد در اردبیل دچار تشویش و نگرانی شد. لذا به این فکر افتادند تا با ارائه پیشنهاد جدید تحت عنوان ایجاد منطقه آزاد جدید با نام مغان و با مرکزیت شهرستان پارس آباد ، فکر آنان را از الحاق به منطقه آزاد ارس منحرف نمایند. که الحق و والانصاف به راحتی از پس این کار برآمدند و فکر دست اندرکاران و مدیران شهرستان پارس آباد را به راحتی از الحاق به ارس تغییر دهند. در حالی که برای شهرستان پارس آباد پیوستن به منطقه آزاد ارس در آن دوره بسیار اولی تر از ایجاد منطقه آزاد جدید بود، با این حال به هر طریق ممکن دست اندرکاران پارس آباد را متقاعد کرده و راهی را برگزیدند که جز بازماندن از مسیر توسعه و کاستن از سرعت ترقی و پیشرفت برای شهرستان پارس آباد نبود.
به هر روی این نه اولین و نه آخرین خواب و خیالی است که مرکز نشینان در مسیر عقب نگه داشتن پارس آباد از مجاری توسعه و پیشرفت بکار می برند.
از بی توجهی در تزریق قطره چکانی بودجه و اعتبارات و نصفه نیمه ماندن پروژه های چند ده ساله در شهرستان پارس آباد تا تخصیص سهم اعتبارات راههای پارس آباد به مشکین شهر و تاراج و به یغما بردن فرودگاه پارس آباد و از بین بردن و توقف پروازها و تخریب فرودگاه در راستای ازدیاد پروازهای اردبیل و تخصیص اعتبارات مازاد بر آن به فرودگاه اردبیل بگذریم ، انتقال کارخانه چرم مغان یا تاسیس کشتارگاه پارس آباد در ورودی اردبیل، از دیگر پروژه هایی است که مصداق عینی استعمار خاک زرخیز مغان و خطه تولید انواع محصولات مهم و استراتژیگ در شهرستان پارس آباد است.

ناگفته نماند در این میان خیانت و بی توجهی و ضعف برخی مسئولان در استعمار و انشقاق مغان بی تاثیر نبوده و برخی عناصر دلال مسلک و حتی نمایندگان حاضرند با گرفتن امتیازات انحصاری و منافع شخصی چشمگیر، کل شهرستان پارس آباد را مهریه اردبیل نمایند، موضوعی که تا به امروز شاهد آن هستیم که برخی ها با ستاندن امتیازات عزل و نصب جهت ساپورت اقوام و نزدیکانشان در نهادها و ادارات و دستگاههای دولتی، خاک مغان را به توبره کشیده و دو دستی همراه با مردم خونگرم آن پیشکش مرکز نشیتان می نمایند.
از طرقی بذل و بخشش سهمیه آب پارس آباد از پشت سدهای ارس به تبریز و کانال کشی آن برای آبیاری اراضی دیگر مناطق نزدیک به مرکز استان و حتی برای استفاده آب شرب مرکز استان، محروم کردن منطقه ای مستعد با ظرفیت ها و پتانسیل های استثنایی از میزبانی مراسمات و کارناوالهای ملی و بین المللی علیرغم اسکان ۴۰درصد از عشایر استان در حوزه استحفاظی شهرستان پارس آباد و هزاران هزاران موارد و موضوعات دیگر مستنداتی هستند که گنجایش آن در قالب یک نوشتار میسر نبوده و نیازمند تالیف چندین جلد کتاب از این رویدادهای سیاسی اجتماعی فرهنگی و ورزشی است و زمان و تحقیقات بیشتری را مطالبه می نماید.
مروری بر تئوری تناقضات تحمیلی از سوی مرکزگرایان بر شهرستان پارس آباد که منجر به محرومیت شهرستان پارس آباد از الحاق به منطقه آزاد تجاری صنعتی ارس و بلاتکلیفی در ایجاد منطقه آزاد جدید شده است، بیانگر این است که الحاق به منطقه آزاد ارس امتیازاتی از جمله بازگشایی گمرک اصلاندوز یا تبدیل آن به بارانداز ریلی ، صادرات محصولات کشاورزی در محدوده منطقه آزاد با معافیت های گمرکی،تجارت در زمینه دیگر کالاهای صنعتی و مهمتر از همه گشایشی جدید به سوی استان آذربایجان شرقی و رهایی از بن بست اردبیل که کمترین دستاوردهای این رویداد منطقه ای میتوانست باشد. در حالی که اکنون و بعد از سالها کشمکش و تنش در هاله ای از ابهام و تعقید، تنها بر سر این میجنگیم که آیا پارس آباد در محدوده منطقه آزاد جدید که روزی قرار بود مرکز این منطقه و به نام مغان باشد،خواهد بود یا نه؟ یحتمل از زمان الحاق شهرستان پارس آباد به منطقه آزاد ارس تاکنون که تمام زیرساختها، امتیازات و مجوز آن ثبت و در حال بهره برداری است، بی تردید امتیازات و پیشرفت هایی در این شهرستان از تجارت با کشورهای همسایه و حومه قفقاز حاصل شده بود که با تفکرات کزایی برخی انسان نماها و خائن به وطن به شکست انجامید.
بی تردید افکار عمومی شهرستان پارس آباد با ملاحضه این همه بی مهری ها و ناملایمات و محدود کردن شهرستان پارس آباد به جغرافیای بن بست استان با استفاده از اختیارات مرکز نشینی، علیرغم مرزهای نامحدود و پتانسیل ها و ظرفیت های خدادی و انسانی این تبعیض و بی عدالتی ها را با پاسخ قاطع اقبال عمومی در الحاق به ارس پاسخ داده
و از قرار گرفتن در محدوده منطقه آزاد جدیدی که تصویب یا رد آن در ابهام است و مشخص نیست چه خواب و خیالی برای این شهرستان دیده اند، تن در نخواهد داد.

فراتر از امتیاز بارز آماده بودن زیرساختهای منطقه آزاد تجاری صنعتی ارس ، ادغام ظرفیت های شهرستان پارس آباد با استان مجاور و صنعتی آذربایجان شرقی می تواند رجحان و مزیت دیگری برای این شهرستان بن بست در سیطره جغرافیای اردبیل باشد.چرا که به رغم همان شرایط موازی برای دو استان مرزی اردبیل و آ.ش، اما تمامی مرزهای مشترک استان آذربایجان شرقی با کشورهای هم مرز در خدمت گردشگران علاقمند و میزبانان دیگر شهرستان ها است و اقدام به تاسیس زیرساخت های توریسم و گردشگری می شود، در حالی که مرزهای استان اردبیل که پهناورترین مرز آن در جغرافیای شهرستان پارس آباد است تبدیل به دیواری حائل و پادگانی نظامی از شرق تا غرب آن شده و ورود برای گردشگران حتی به مکانهای تاریخی و باستانی مانده از پیشینیان این سرزمین ممنوع است.که همه اینها در سایه سیاست های تک قطبی، مدیران ناتوان و ضعیف و برخی تنگ نظری ها و تفکرات افراطی است.
در واقع مرکز نشینیان هیچ گونه تمایلی برای توسعه طلبی در تمام جغرافیای استان ندارند و بیشتر تمرکز گرایی را ترجیح می دهند، در حالی که تمامی شهرستان های استان همجوار ما تقریبا به یک نسبت معقول و منطقی از توسعه در استان سهیم هستند و تمرکزگرایی را مزمت می نمایند چرا که شالوده همه فلاکت ها و بی بند و باری ها از تفکرات افراطی است.

رضا امیرپور / روزنامه نگار

تازه های خبر
آمار وبسایت
  • بازدید امروز: 583
  • بازدید دیروز: 1572
  • کل بازدیدها: 5300946
وب لوکس موسسه خیریه آرزو وب لوکس وب لوکس وب لوکس وب لوکس
چندرسانه اي