هنوز هیچیک از مولوی شناسان،دلیل روشنی بر این فاصلۀ طولانی دو دفتر مثنوی وی ارائه نکرده اند،اما گویی،هیچ سخنی دیگر از آن حلاوت و شایستگی برخوردار نبود تا بلافاصله درجایگاه متصل به ابیاتی قرار گیرد که تماما در مورد علی (ع) سروده شده بود.آتشی که مولوی در آن ابیات،به جان عاشقان علی زده است، وصف ناشدنیست. ...