ارس رسا : در گرمای طاقت فرسای تابستان مغان، کسی دیگر حال اعتراض و انتقاد ندارد، البته وقتی یک مساله را تکرارا چندین بار ذکر کنیم دیگر از آن اهمیت و ارزش می افتد و تقریبا یک مساله عادی و ساده میشود که هر روز با آن روبروییم و هیچ اصلاحی رخ نمی دهد. اما مساله شهر و مشکلاتش چیزی نیست که بتوانیم از کنار آن به راحتی عبور کنیم. پس از تودیع و معارفه های چندین شهردار هنوز شهر از بیشترین فاصله با شهرهای نزدیکش ، رنج میبرد، شهری که دومین شهرستان استان از لحاظ جمعیت و وسعت و درآمد است….

البته نباید از تعریض چند خیابان و شروع عملیات به اصطلاح مبلمان شهری توسط شهردار کوشای این روزها غافل شد، اما این دلیل نمی شود که در زمینه های دیگر همچون زباله های شهری و بیمارستانی، دپوی آنها،فضای سبز، وضعیت نامساعد آسفالت خیابان ها،و خیلی موارد دیگر را نادیده گرفت، شهر و مشکلات آن ،جای کار ، زیاد دارد.
اگر ساعت ۱۲شب راهتان به محدوده ی پمپ بنزین سابق««که اکنون مبدل به بازار میوه ،و یک سد معبر قانونی شده است««خورد ،بوی بد زباله های انباشت شده شما را در عبور سریع از این محل جدی تر میکند، تپه ای از زباله که هرگز در شأن شهر و شهروندان آن نیست.
فرهنگ نقد و انتقاد سازنده ،یک طرفه نییست ،و وظیفه ی منتقد بیان نارسایی ها به تنهایی نیست، مشکلات را همه می بینند ،منتقد در پی انتقادش میبایست راهکاری نیز ارائه دهد که عملی و مفید باشد ، از این باب اگر ورود کنیم ،مساله زباله ها ،لاینحل نیست ،راهکار برای آن وجود داشته و قطعا بدنه شهرداری بر این راهکارها اشراف دارند ،اما آیا اراده ی اقدام وجود ندارد؟ یا شرایط اقدام مهیا نیست؟
برای مثال ،برای همین مساله ی زباله ها به راحتی میتوان با دو دستگاه وسیله حمل زباله ،حجم عظیمی از زباله ها را بدون انباشت به خارج از شهر و محل های تعبیه شده انتقال داده و از عارضه های فراوان انباشت زباله ها در وسط شهر ،کاست، حال با این وضعیت چرا اقدام نمیشود؟
بر اساس مقایسه شهرهایی همچون مشکین شهر با شهر خودمان ،به مسائلی پی میبریم که بیشتر بر اندوهمان افزوده میگردد، مشگین شهر با تعبیه دقیق و حساب شده ی جوپ های داخل شهر و شیب قابل توجه آنها مانع از آبگرفتی معابر شده است، در حالی که همین امکان را با توجه به نظرات مهندسان شهری میتوان در پارس آباد نیز فراهم آورد ،اما همچنان با کوچک ترین بارش ها ، خیابان ها و مراکز اصلی شهر مبدل به دریاچه ای میگردد که وضعیت عبور و مرور را بشدت مشکل میکند، پیشنهاد میشود با نشستی تخصصی متشکل از مهندسین و متخصصین شهرسازی روش های مقابله با این معضل را بررسی و یک گزینه کم هزینه و مطلوب را برگزید تا رضایت شهروندان بدست آید.
همچنان که مستحضرید هر شهروندی حق دارد از محیط سالم زندگی برخوردار باشد، لیکن به همان اندازه نیز تکلیف رعایت وظایف شهری را نیز دارد که متاسفانه مورد کم لطفی از طرف شهروندان قرار میگیرد.
با آموزش عملی کودکان برای رعایت اصول شهروندی قانون مدار، می توان آینده ی شهروندان شهر را از هم اکنون پی ریزی کرد ، در این راستا اقدام مسئولانه بزرگسالان ، می تواند الگویی برای رعایت وظایف شهروندی ،توسط دیگران، باشد. این مساله بسیار مهم و حساس ،علی رغم اینکه بدون هزینه ممکن اسیت، بلکه بهترین روش نیز در این راستا بشمار می آید، یادمان باشد شهر خوب ساختنیست.

پیمان گنجی