9:23:34 - پنج‌شنبه 6 سپتامبر 2018
طرح استان آذربایجان شمالی، بیانگر توسعه نامتوازن
موضوع توسعه نا متوازن یا به عبارتی نابرابری در برنامه ریزی و تخصیص منابع دولتی از دیر باز مورد انتقاد مناطقی که بهره کمی از بودجه دولتی داشته اند بود. آذربایجان بعنوان نقطه عطف آوانگاردی و توسعه در ایران همواره پس از نظام پهلوی اول مورد بی مهری و نوعی سیاست های عدم توسعه آگاهانه بوده است.

ارس رسا ؛ حامد روشن چشم / استاد دانشگاه / به نظر می رسد این نوع از اعمال سیاست های توسعه نامتوازن و تخصیص منابع به مناطق خاص با اهداف تحت استعمار قرار دادن دیگر نقاط همچنان نوعی پیگیری سیاست مرکز و پیرامون است. به گونه ای که با تقویت و تجمیع منابع مختلف توسعه ( اقتصادی، انسانی و فرهنگی) به دنبال تابعیت مناطق پیرامون بوده و فرایند استعمار منابع غنی پیرامون به شمار می رود. از طرفی این نوع رابطه علاوه بر اینکه استعمار اقتصادی را بهمراه دارد در بلند مدت می تواند استعمار فرهنگی و درجه نهایی آن یعنی از خود بیگانگی را بهمراه داشته باشد. از این جهت، می توان سیاست های توسعه نامتوازن را سرآغاز سرسپردگی مناطق پیرامون که در مرحله بعدی در حوزه سیاسی یعنی انتصاب مدیران غیر بومی برای مناطق مورد هدف به منظور اعمال سیاست های تضعیف و اضمحلال منابع دانست. شاید اکنون که کمی به این موضوع عمیق توجه می کنیم متوجه این خواهیم شد که مسیر  برنامه ریزی دولتی طی شده در برخی از مناطق سرزمین آذربایجان طی سالیان متمادی به چه منظور بوده است. البته بایستی به این نکته توجه داشت که آذربایجان یدی واحد است که طی مراحلی از سیاستگذاری های دولتی به بخش های مختلف پراکنده شده و خود توسعه نامتوازن در درون سرزمین آذربایجان و میان شهرهای مختلف در ارتباط با مراکز استان های آنان نیز بوجود آمده است. به گونه ای که این نوع رویکرد دولتی سطوح نابرابری از توسعه را ایجاد کرده که بیشتر به اختلافات درون سرزمینی منجر شده است تا نگاه واحد و تقویت همدلی در این بخش از جامعه ایران.

بر این اساس، طرح ایجاد استان آذربایجان شمالی به مانند یک تیغ دولبه عمل می کند که علاوه بر ایجاد پراکندگی در هویت واحد ترک در جامعه ایران نوعی سیاست به منظور تقویت بخش های کمتر توسعه یافته آذربایجان که عمدتا در شمال استان اردبیل و بخش های از استان آذربایجان شرقی قرار دارند.  به نظر می رسد، ایجاد استان آذربایجان شمالی نیازمند دقت و حساسیت بالا بوده که بتواند علاوه بر تاکید بر حقوق مناطق دارای منابع سرشار طبیعی و انسانی برای توسعه را پیشبرده و از طرفی دیگر، مانع از پراکندگی آذربایجان بعنوان هویت پیشرو قومی و زبانی در ایران گردد. بدون تردید نقش آذربایجان بعنوان یک بافت قدرتمند از توسعه و تعالی ایران بوده و همواره این خطه توسعه و سربلندی ایران را در طول تاریخ بهمراه داشته است. بر این اساس، به منظور جلوگیری از رویکرد توسعه نامتوازن و فرآیند استعمار اقتصادی، فرهنگی و سیاسی در درون خود جامعه آذربایجان نیازمند نگاه توسعه همگون بخصوص برای مناطق کمتر توسعه یافته و در عین حال برخوردار از منابع سرشار طبیعی و انسانی می باشد. شاید با کمی دقت در خصوص موضوعات این مناطق بویژه مغان که نگین آذربایجان است، به نظر می رسد که سیاست های دولتی در طول مدت مشخصی به دتبال اضمحلال منابع بینظیر آن بواسطه مدیران سیاسی خارج از منطقه بوده است. بنابراین، موضوع استان آذربایجان شمالی آمیزه ای از تهدید و فرصت است که بایستی با دقت و تحلیل کارشناسان این امور برای بهره گیری از فرصت های آن و جلوگیری از آسیب ها اقدام گردد. بی تردید ایجاد سازمان سیاسی جدید در شمالی ترین نقطه کشور علاوه بر یکپارچگی سرزمین آذربایجان بایستی زمینه های توسعه پایدار و تقویت مناطق کمتر توسعه یافته را بهمراه داشته باشد.

تازه های خبر
آمار وبسایت
  • بازدید امروز: 2912
  • بازدید دیروز: 7132
  • کل بازدیدها: 4802527
وب لوکس موسسه خیریه آرزو وب لوکس وب لوکس وب لوکس وب لوکس
چندرسانه اي