19:14:39 - جمعه 21 سپتامبر 2018
«قصه ثبت نام همراه با غصه خريد لباس فرم در مدارس »
نارضایتی اولیا از قیمت و کیفیت لباس فرم دانش آموزان
تهیه لباس فرم دانش آموزان همواره یکی از دغدغه های اولیا در آستانه بازگشایی مدارس است، لباس فرمی که بیشتر اولیا از قیمت و کیفیت آن رضایت نداشته و از نبود نظارت بر فرآیند تهیه آن نیز گلایه دارند.

ارس رسا رضا امیرپور / ***تعیین لباس فرم برای مدارس با الگوی مشخص برای هر مدرسه، اتفاق جدیدی نیست و طی سال های گذشته در نظام آموزشی وجود داشته است اما کیفیت پایین این لباسها، سبب شده که قبل از آغاز سال تحصیلی جدید، هر سال خانواده های زیادی مجبور به تهیه مجدد این لباسها برای دانش آموزان خود شوند  متاسفانه کارگاهها هم به سمتی پیش می روند که تامین منافع شخصی آنها در اولویت است. استفاده از پارچه‌های بی‌کیفیت و تحمیل هزینه‌های بالا به خانواده‌ها،گرانی پارچه و بد سلیقگی در طراحی لباس بخشی از گلایه‌های والدین شهرستان پارس آباد  در رابطه با لباس فرم مدارس است.***

طبق معمول تولیدکنندگان لباس دانش آموزی باید توسط انجمن یا  شورای مدرسه قرارداد منعقد کرده واز تولید کنندگان تضمین لازم را اخذ نمایند اما بدلیل سهل انگاری در انعقاد قرارداد با تولیدی ها ، آموزش و پرورش هیچ گونه ایزار یا اهرمی برای تضییع به تولیدی در راستای عمل به تعهدات خود و یا اجرای آن مفاد قرارداد وجود ندارد.

در شهرهای مختلف استان و کشور آموزش و پرورش به دلایلی  همچون ایجاد رقابت در بین تولیدکنندگان،ایجاد اشتغال برای تعداد کثیری از شهروندان و تسریع در تولید لباس فرم و توجه به کیفیت اجناس ، در حین قرارداد با چندین تولید کننده از میان تولیدی های مورد تایید اتحادیه خیاطان یا تولید پوشاک منعقد میکند،تا تولیدکنندگان در برابر اتحادیه و اصناف نیز پاسخگو بوده و قابل شناسایی باشند، متاسفانه شهرستان پارس آباد به دلایلی که دیگر تولیدکننده ها بر آن تاکید دارند،مستثنی از این قاعده است و هزمونی تولید لباس فرم مدارس در پارس آباد را علیرغم تولیدی های مجرب و متعهد به دلایلی مبهم یک نفر در اختیار دارد از این رو طبق اصول کارشناسی نه تنها رقابتی در این زمینه ایجاد نمی شود بلکه دانش آموزان و حتی مدیران ناگزیرند تحت هر شرایطی از فروشنده منفرد خرید نمایند.

از آنجایی که در شماره های قبل به صورت مبسوط به این موضوع پرداخته و علل ناکارآمدی و وجود زد و بندها و لابی گری در این حوزه را به اطلاع شهروندان و دستگاههای نظارتی رساندیم اما متاسفانه هیچگونه ترتیب اثری به این مسائل داده نشد، لذا علیرغم اینکار در این یادداشت سعی داریم ضمن اشاره به زوایای پنهان و مبهم این موضوع به مسائل و مشکلات پیش روی دانش آموزان و اولیا نیز در این زمینه  بپردازیم.

تولیدکنندگان البسه شهرستان پارس آباد که علیرغم تجارب ارزنده در تهیه دوخت لباس فرم مدارس و تعهد و اخلاق مداری هیچکدام نتوانستند با مدارس پارس آباد  قرارداد منعقد کنند دلیل اینکار را حضور لابی قدرتمندی می دانند که حتی آموزش و پرورش نیز توان ساماندهی صحیح  و عقد قرارداد میان تولیدکنندگان را ندارد یا به دلایلی همچون وامدار بودن مدیران مدارس،سفارشات اقوام و آشنایان و مسائلی از این قبیل، تمایلی به اینکار ندارند.

آموزش و پرورش طبق قرار داد بعنوان مجری و اداره صنعت،معدن،تجارت بعنوان ناظر ، وظیفه نظارت بر نحوه فعالیت خیاطان در تولیدی را در راستای استفاده از پارچه های مقرون به صرفه، کیفیت و نوع دوخت و دوز را برعهده دارد اما متأسفانه بدلیل عدم نظارت شاهد تخلفات گسترده ای در این زمینه هستیم.

تولیدکننده ها می گویند:هیچیک از مدارس حاضر به انعقاد قرارداد با ما نشدند و وقتی چرایی آن را پرسیدیدم یا جواب نمی دهند،یا دلایلی همچون تعمیر سرویس بهداشتی مدارس،محوطه مدرسه و … را به شرط واگذاری امتیاز لباس فرم مدارس مطرح کردند.به زبان بسیار ساده نفوذ در مدارس و لابی گری و باندبازی و دیگر مسایل نامشروع سبب از کار بیکار شدن ۷ تولیدکننده عمده و تاخت و تاز تنها فروشنده در این شهرستان شده است که بدلیل فقدان کارگاه تولیدی لباس فرم را از دیگر شهرستانها وارد میکند که اگر تولیدکننده هم به تنهایی توان تولید لباس فرم تمام دانش آموزان شهرستان پارس آباد که رقمی بالغ بر ۱۵ هزار دست  میشود، را نداشت.

بی توجهی اداره صنعت،معدن،تجارت بعنوان نهاد ناظر، بدلیل وابستگی نسبی رئیس این اداره با تنها تولیدکننده لباس فرم مدارس نیز پس از ناامیدی و عدم دریافت پاسخ از سوی مدیران مدارس و آموزش و پرورش و حتی فرمانداری و … پاسخی است که تولیدکننده ها از آن سخن به میان آوردند و این بود قصه پر غصه ای که تولیدکنندگان یک شهرستان دویست هزار نفری به دلیل نفوذ یک تولیدگننده در نهادها و ادارات شهرستان با آن روبرو هستند و هیچ فرد و نهادی اراده ای برای رسیدگی به این مشکل را احساس نمی کند .

گذشته از اینکه تولیدکننده گان در این مسیر متضرر شده و یا از کار بیکار شده اند،دانش آموزان و اولیای آنان نیز بدلیل تاخت و تاز تنها فروشنده شهرستان و کنار کشیدن رقبا،ناگزیر به پذیرش و دریافت هرگونه جنس بی کیفیت به دلیل عدم رقابت ناسالم و قیمت تحمیلی هستند تا جایی که طبق تحقیقات میدانی بعمل آمده اکثریت والدین از پارچه های بی کیفیت لباس فرم مدارس امسال و گرانی قیمت، ابراز گلایه و شکایت داشتند و معتقدند: در لباس‌های فرم مدارس کیفیت پارچه‌ها نوعاً مناسب نیست و از مواد پلاستیکی در آن استفاده شده است.

پیشنهاد ما به آموزش و پرورش اینست، یک متولی خاص برای ساماندهی لباس فرم دانش آموزان مشخص و شیوه نامه مناسبی تدوین شود تا والدین از این وضعیت رضایت کافی داشته باشند و تولیدکنندگان بطور کامل و بدون تبعیض ساماندهی شوند چرا که قیمت و بی کیفیت بودن لباس ها چه در بحث دوخت و چه در بحث مرغوبیت از دغدغه های  والدین و دانش آموزان است.

 

فرجی یکی از والدین دانش آموزان در این رابطه گفت: قیمتها به گونه ای است که به عنوان مثال یک خانواده با ۳ فرزند هرساله مجبور است هزینه زیادی برای خرید لباس دانش آموزان خود کند. از طرف دیگر لباس ها آنقدر کیفیت ندارند که در سالهای دیگر تحصیلی هم بتوان از آن استفاده کرد.

مسئله لباس فرم مدارس در پارس آباد نیازمند نظارت و مدیریت بیشتر از سوی ادارات مرتبط است تا والدین با مشکلات کمتری روبرو باشند. وجود نگاه فراگیر و همه جانبه نسبت به این موضوع همراه با درکی صحیح از شرایط اقتصادی خانواده ها، می بایست به اخذ تصمیمات صحیح و قاطع تر شود تا ضمن قرار نگرفتن خانواده ها در تنگناهای مالی و حذف رقابتهای ناسالم بین کارگاهها و انحصاری کردن لباس فرم مدارس، خانواده ها به سمت خرید لباس فرم مدارس با کیفیت بالاتری هدایت شوند.

 

یکی از اولیا که دل پری از کیفیت نامناسب لباس ها داشت ، اظهار کرد: در تهیه لباس فرم، مدیران مدارس کاملا دست والدین و اولیای دانش آموزان را از نظر قیمت، کیفیت، رنگ و دوخت بسته اند و باید به صورت تحمیلی این لباس ها را از فروشگاه انحصاری طرف قرارداد خریداری کنند.

 

تولیدکنندگان مدعی هستند،بارها به دلیل تضییع حقوق قانونی تولیدکنندگان وقتی به اداره بازرگانی یا آموزش و پرورش که دو نهاد مسئول در این پروتکل هستند،مراجعه کرده و از شرایط مذکور شاکی شدیم،هیچ پاسخ قانع کننده ای دریافت نکردیم در صورتی که هر کدام از تولیدکنندگان دیگر کوچکترین تخلفی در این زمینه داشته باشیم فورا با حضور ماموران نظارتی جریمه میکنند و این نشان تبعیض و تضییع حقوق تولیدگان در این شهرستان میباشد.

 

شاکیان معتقدند: لزوما شخصی که با ادعای انجام کار خیر با هزینه شخصی ، مسئولیت تعمیر سرویس بهداشتی،دیوار،بخاری و در و پنجره مدارس را عهده دار میشود و طلب انعقاد قرارداد و فروش اجناس خود در آن مدارس را دارد،نه تنها کاری خیری انجام نداده است،بلکه گناهی نابخشودنی بوده و مفهوم سوء استفاده و بهره برداری غیرشرعی از کار خیر است.

 

اما آنچه مورد انتقاد و درخواست ما از مدیران و مسولان است ، توجه به قیمت بالای آن است که  خانواده ها را دچار مشکل کرده (جدای از پول بالای کتاب و تهیه لوازم تحریر و…) ، خانواده هایی که با مشکلات اقتصادی و گرانی ها، درآمد کم شان کفاف تأمین نیازهای ضروری زندگیست، حتی اگر درتهیه فرم مدارس اجباری نباشد! برای حفظ آبرو ی فرزندشان یا اجبار فرزندشان مجبور به خرید وهماهنگی با دیگر دانش آموزان میشوند .

از مدیریت آموزش و پرورش، فرمانداری و دیگر دستگاه‌های شهرستان انتظار می‌رود در آستانه بازگشایی مدارس و دغدغه خانواده‌ها برای تهیه لباس دانش‌آموزان در جلوگیری از بروز مشکلات تمهیدات لازم را اتخاذ کنند.

 

تازه های خبر
آمار وبسایت
  • بازدید امروز: 3018
  • بازدید دیروز: 7132
  • کل بازدیدها: 4802633
وب لوکس موسسه خیریه آرزو وب لوکس وب لوکس وب لوکس وب لوکس
چندرسانه اي