اگرچه دلواپسان نشان داده اند به راحتی در قوه قضائیه مجوز فعالیت دوباره خواهند گرفت و حتی قانون را دور خواهند زد و با جنجال آفرینی و مظلوم نمایی بازهم به فضای رسانه ای باز خواهند گشت اما بد نیست پشت پرده این توقیف را مرور کنیم.

دو خبر کذب و جعلی جهان نیوز در تاریخ ۱۶ و ۱۸ خرداد با تیترهای «نامه محرمانه موگرینی به ظریف» و «حضور رهبر طالبان در ایران قبل از کشته شدن» اگر چه به سرعت از سوی نهادی ذیربط و مسئولان مختلف داخلی و خارجی تکذیب شد اما خیال پردازی های ضد برجامی یاران زاکانی، و توهم حمایت از طالبان، دستاویزی شد برای حمله به ایران و پرداختن دوباره به موضوعی پوچ به اسم حمایت ایران از تروریسم و طالبان!

اتفاقی که اگرچه با حذف خبر از خروجی سایت مذکور، حل نشد و همچنان در سایت های ضد انقلاب، رسانه های صهیونیستی و شبکه های ماهواره ای به عنوان سندی برای اتهام «دروغگویی ایران» قابل مشاهده است.

بسیاری از این رسانه ها، به بهانه همین خبر دروغ، حملات خود را به جمهوری اسلامی تشدید کردند و این رفتار ایران(!؟) را عامل نقض برجام و پایان مذاکره با ایران و آغاز برخوردهای غیر دیپلماتیک دانستند؛ به عبارتی جهان نیوز، در این خبرسازی غیر اخلاقی، رسما ایران را به دروغگویی در محافل بین المللی متهم کرد و سندی هم برای این ادعای دیرینه به آنها داد. اتفاقی که انتقاد و ناراحتی شدید مقامات عالیرتبه نظام را نیز در پی داشت.

حالا باید از گردانندگان سایت جهان نیوز پرسید، آیا هدف «تخریب دولت» می تواند توجیه کننده اقدام علیه امنیت ملی و آسایش ۸۰ میلیون ایرانی باشد؟ چه کسی مجوز دروغ پردازی پرهزینه برای کشور و تخریب شخصیت نظام در ابعاد بین المللی را به این دلواپسان داده است؟ چطور برخی نهادهای مسئول، از کنار این پاس گل جهان نیوز به رسانه های معاند و برخی کشورهای منطقه، با سکوت می گذرند؟

آیا سکوت رسانه های همسو با جهان نیوز، با فیلترشدن این سایت شکسته خواهد شد یا اینکه افتضاح خبری این سایت علیه نظام آنقدر شدید هست، که آنها را هم در قبال این تنبیه قانونی، ساکت نگه دارد؟

منبع:رسانه میلی